ÖNSÖZ

Çocuk çağlarında şiire karşı ruhumda inanılmaz hazlar ve belli belirsiz lezzetler duyardım.Delikanlılık dönemine girince şiire benzeyen şeyler karalamaya başladım.Okuldaki edebiyat dersleri ise şiir dünyasına balıklama dalmama vesile oldu.Öyle güzel ve öyle çeşitli bir şiir dünyasının içine düştüm ki okudukça açılıyor,şiirin temelini ruhuma kazıyormuşum.Bunun bilincine ise çok sonralar varabildim.
Hele o ağıtlar…Her mısrasının içimde ateşler yaktığı o esrarlı Avşar Ağıtları..
Fakat beni en çok etkileyeni ise Acem şair Vehbi’nin sevdiği ama karşılık bulamadığı kıza yazdığı o muhteşem şiirdir.(ki şu an tek mısrası bile aklımda yok)
O şiiri neden bir kağıda yazmadım diye de yıllarca hayıflandım durdum.
Daha sonra biraz daha mantıklı,düşündürücü,Hece vezniyle yazdığım şiirler geldi
Fazla bir iddiam yoktu ama okuyanlar beğeniyordu.
Şiirlerimde aşk,manevi değerler,gırgır,hiciv ve aileye özel bölümler vardır.
Çok uğraşmama rağmen sert tavırlı şiiri beceremedim.Hemen hepsi gariban havalıdır.Son dönemde ise (söylemesi ayıp)küfürlü şiirler baş gösterdi.Atalar:Kırkından sonra azanı teneşir paklar der.Ya ellisinden sonra azanı ? O da tam ‘HOCALIK’ desene…
Kayseri Şairleri arasına kısa bir dönem girdim.Hemen de uzaklaştım.Şiirlerimin bastırılması için uğraştılar.Başta bizim Köksal olmak üzere çok ısrar ettiler ama onların dünyası ve telaşları bana çok ters geldi.
Ben göçene kadar da kitap bastırmayı düşünmüyorum.Burada okuyacağınız şiirlerim, bana kalırsa sadece burada kalsın.Daha ilerde kitap bastırma lüzumu doğarsa ona da bir şey diyemem.Hadi iyi eğlenceler.