NE AVRAT ,NE AKIL, NE PARA…

Kah orada kah burada kalmışım,
Ne avrat var ne akıl var ne para.
Kahr’u cefasından yanıp ölmüşüm.
Ne avrat var, ne akıl var, ne para.

İlk akşamdan lambam söndü yakamam.
Kafam kaldırıp şöyle bakamam.
Keyfim bitmiş isteklerim bi tamam.
Ne avrat var, ne akıl var, ne para.

Sanki kırk kişi var fakir hanede,
Jilet görmez sakal büyür çenede.
Her aybaşı maaş gelir gene de ,
Ne avrat var, ne akıl var, ne para.