BİR GARİP MUSTAFA HİKAYESİ

Kem talihin demir atmış bağrına,
Götürüp de satılmaz ki satasın.
Bıçak girer tekme gelir böğrüne,
Kesin çare yoktur gönül ağrına,
Uyku tutup yatılmaz ki yatasın.

Her yeni gelen dert daha yaman.
Üst üste geliyor vermiyor aman.
Nereye saklasam buluyor hemen,
Başın alıp gidilmez ki gidesin.

Kendin ara kendin getir çareni,
Kendi ellerinle bağla yareni,
Gardaş… Biz kaçırdık bu son treni ,
Elin atıp tutulmaz ki tutasın.

Belki derim acır, çeker de gider,
Bu kadar hesabı bu nasıl öder.
İnsana doğarken gülmeli kader,
Fırlatıp da atılmaz ki atasın.

Kalleş vurdu, kalleş talih şamarı,
Geldi vicdansızca derdin tomarı.
Kozları ters gelen hayat tomarı,
Aklın yetip ütülmez ki ütesin.

Dizinden dermanın çekilse bile,
Her zaman boğazın sıkılsa bile,
Şu dünya başıma yıkılsa bile,
Bre oğlum onmadın ki batasın.