Ahraza dil verir ,topala ayak,
Köre bir ela göz,sağıra kulak.
Özenmiş yaratmış,aynaya bir bak.
Her bakışta nazar nazar Allah var.
O kuru ağacı kim yeşertecek?
Göğe çıkmış suyu kim düşürtecek?
Ummanda damlayı kim taşırtacak?
Tüm kalemler yazar yazar Allah var.
Yemyeşil otları sütle aklayan,
Yumurta içinde tavuk saklayan,
Kolonya var sanır gülü koklayan,
Her zerrede azar azar Allah var.
Bebeğe dil veren,serçeye kanat,
Kar yere inerken işler o sanat.
Her zerresi şahit koca kainat
Yerden göğe uzar uzar Allah var.
Gel Mustafa’m inatlaşma ‘He’ de de,
O alnından bir iz kalsın secdede,
Aydınlık bir günde kara gecede,
İster yapar,ister bozar Allah var.
skip to main |
skip to sidebar
mustafa türker
MUSTAFA TÜRKER KİMDİR ?
Bu tür yazılarda yazanın kim olduğu hep merak edilmiştir.Bende buradan hareketle sizlere kendimi kısaca tanıtayım.
1956 yılında Kayseri,Pınarbaşı,Pazarörende doğdum.O zaman soyadımız KABAK idi.
Uzun yıllar komşular ve arkadaşlarım bana SARI diye seslendi.Rahmetli H.Yusuf Dedem ve Kezban Ebem’se Muzaffer diye çağırdı.
İlkokulu babamın işleri yüzünden Pazarören,Kırıkkale ve Kayseri’de ,4 ayrı okulda bitirdim.Sonra kendi köyüm olan Pazarören’deki Öğretmen okulunda okuyarak 1975-1976 döneminde öğretmen oldum.Okulumuz bizden sonra lise oldu.Yani ben son mezunlardanım.
Sırasıyla Pınarbaşı A. Söğütlü,Yeşilhisar Kale,Çadırkaya,Erdemli,Kayseri Anbar,
Anbar’da görevli iken yurtdışı sınavlarını kazanarak 1993-1998 yılları arasında beş yıl da Almanya’da çalıştım.Döndükten sonra kulaklarım sağır oldu.İki yıl da Şehit Nazım Okulunda Sınıf okutmadan bekleyip 2002 yılında emekli oldum.
önsöz
Çocuk çağlarında şiire karşı ruhumda inanılmaz hazlar ve belli belirsiz lezzetler duyardım.Delikanlılık dönemine girince şiire benzeyen şeyler karalamaya başladım.Okuldaki edebiyat dersleri ise şiir dünyasına balıklama dalmama vesile oldu.Öyle güzel ve öyle çeşitli bir şiir dünyasının içine düştüm ki okudukça açılıyor,şiirin temelini ruhuma kazıyormuşum.Bunun bilincine ise çok sonralar varabildim.
Hele o ağıtlar…Her mısrasının içimde ateşler yaktığı o esrarlı Avşar Ağıtları..
Fakat beni en çok etkileyeni ise Acem şair Vehbi’nin sevdiği ama karşılık bulamadığı kıza yazdığı o muhteşem şiirdir.(ki şu an tek mısrası bile aklımda yok)
O şiiri neden bir kağıda yazmadım diye de yıllarca hayıflandım durdum.
Daha sonra biraz daha mantıklı,düşündürücü,Hece vezniyle yazdığım şiirler geldi
Fazla bir iddiam yoktu ama okuyanlar beğeniyordu.
Şiirlerimde aşk,manevi değerler,gırgır,hiciv ve aileye özel bölümler vardır.
Çok uğraşmama rağmen sert tavırlı şiiri beceremedim.Hemen hepsi gariban havalıdır.Son dönemde ise (söylemesi ayıp)küfürlü şiirler baş gösterdi.Atalar:Kırkından sonra azanı teneşir paklar der.Ya ellisinden sonra azanı ? O da tam ‘HOCALIK’ desene…
Kayseri Şairleri arasına kısa bir dönem girdim.Hemen de uzaklaştım.Şiirlerimin bastırılması için uğraştılar.Başta bizim Köksal olmak üzere çok ısrar ettiler ama onların dünyası ve telaşları bana çok ters geldi.
Ben göçene kadar da kitap bastırmayı düşünmüyorum.Burada okuyacağınız şiirlerim, bana kalırsa sadece burada kalsın.Daha ilerde kitap bastırma lüzumu doğarsa ona da bir şey diyemem.Hadi iyi eğlenceler.